σκυλοπνίχτης

ο / σκυλοπνίκτης, ΝΜ, και θηλ. σκυλοπνίχτρα, Ν, και σκυλλοπνίκτης Μ

νεοελλ.

μτφ. παλιό ή κακής κατασκευής πλοίο, τού οποίου οι επιβάτες κινδυνεύουν κάθε στιγμή να βρουν τραγικό θάνατο σαν τα αδέσποτα σκυλιά

μσν.

(ως ερμηνεία τού λυδικού ονόματος Κανδαύλης) αυτός που πνίγει σκύλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκύλος + -πνίκτης (< πνίγω)].